Siostry Maryi Niepokalanej Contemplatio
1. OPIS CHARYZMATU
Naszym charyzmatem jest pomoc dziewczętom i kobietom zagrożonym moralnie. Chcemy pomóc kobietom odkryć dar kobiecości, pokochać siebie, poczuć swoją wartość i godność. Być dzielną w różnych okolicznościach życia i żyć jego pełnią.
Powierzone szczególnej opiece Niepokalanej. W Jej Imię, tak, jak Ona, pragniemy odważnie i z wielką prostotą odpowiadać na wezwania współczesnego świata. Dlatego podejmujemy służbę wśród dziewcząt i kobiet ofiar przemocy, handlu i prostytucji. Organizujemy rekolekcje, dni skupienia oraz spotkania modlitewne dla dziewcząt.
Wspieramy duszpasterstwo parafialne przez katechizację oraz prowadzenie różnych grup dziecięcych i młodzieżowych. Posługujemy także przy parafii jako zakrystianki, organistki, kancelistki, prowadzimy przedszkole, bursę dla dziewcząt oraz świetlicę. Pracujemy wśród chorych i cierpiących w szpitalach a także na misjach.
2. NOTKA BIOGRAFICZNA OJCA ZAŁOŻYCIELA
Ks. Jan Schneider urodził się 11 stycznia 1824 roku w Mieszkowicach koło Prudnika. W tym uroczym zakątku radował się pięknem nieba i ziemi, tu podziwiał świat - dzieło Stwórcy i tutaj dojrzewały w nim wielkie ideały i szlachetne pragnienia. Pochodził z biednej rodziny. Rodzicami jego byli: Jerzy Jan Schneider - rzeźnik i Katarzyna Kraemer. Jan Schneider został ochrzczony 13 stycznia 1824 roku w kościele parafialnym w Mieszkowicach, należącym do parafii Rudziczka. Potem przyszły jeszcze na świat jego dwie młodsze siostry.
Mały Janek uczęszczał do szkoły podstawowej w Rudziczce, gdzie swoimi zdolnościami i pilnością zwrócił na siebie uwagę nauczyciela i proboszcza. Był też gorliwym ministrantem i z wielkim szacunkiem odnosił się do kapłanów. W jego sercu już wówczas tliła się iskra powołania kapłańskiego. Powoli odczytywał zamiary Boga względem siebie. Ksiądz proboszcz Antoni Herman postanowił pomóc chłopcu w realizacji jego powołania i tak 13-letni Janek dostał się do gimnazjum w Nysie. Gimnazjum to odziedziczyło piękne tradycje metod wychowawczych ośrodka szkoleniowego, prowadzonego przez jezuitów. W tym czasie Janek nieraz cierpiał niedostatek, toteż utrzymywał się częściowo z korepetycji. Codziennie rano służył do Mszy św. w kościele seminaryjnym. Nie miał nawet zegarka, dlatego często budził się w nocy w obawie, że zaśpi. Jednak pomimo trudnych warunków materialnych uczył się bardzo dobrze. W szczególny sposób wyróżniał się w religii i matematyce. Podczas wakacji pomagał swoim rodzicom w pracy. Wówczas także miał okazję przyglądać się ciężkiej doli ludzi na służbie. Maturę zdał z wyróżnieniem, toteż w roku 1845 rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne na Uniwersytecie Wrocławskim. Podczas studiów również borykał się z biedą. Mieszkał w nie opalanej izbie. Na niejedno brakowało mu pieniędzy.
Ks. Jan Schneider najpierw był wikarym w Wiązowie, gdzie znajdowała się fabryka cygar, w której zatrudniano dziewczęta. Widział, że młode pracownice narażone są na stałe niebezpieczeństwo moralnego zepsucia. Ks. Jan, otaczając je szczególną troską i opieką, nauczał prawd wiary i poszanowania dziewczęcej godności.
Po dwóch latach pracy duszpasterskiej w Wiązowie został przeniesiony do Wrocławia, gdzie najpierw był wikarym przy kościele Najświętszej Maryi Panny na Piasku, a następnie proboszczem parafii Św. Macieja.
We Wrocławiu założył Fundację Najświętszej Maryi Panny dla dziewcząt służących. Jako kapłan odznaczał się wielką pobożnością. W sposób szczególny czcił Matkę Bożą. Dbał o życie sakramentalne powierzonych sobie osób.
Z natury był skromny i małomówny. Unikał zebrań towarzyskich. Z gorliwością i poświęceniem służył swoim penitentom w konfesjonale. Otaczał opieką duszpasterską ludzi chorych i kalekich. Nie szczędził także swoich sił troszcząc się o parafię, Zakład Najświętszej Maryi Panny i nowe Zgromadzenie Sióstr Maryi Niepokalanej.
Zmarł 7 grudnia 1876 roku w wieku 52 lat, w wigilię święta Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.
16 maja 2001 roku został otwarty Proces Beatyfikacyjny Ks. Jana Schneidera.
3. HISTORIA OBECNOŚCI SIÓSTR NA ŚLĄSKU
"Żyjcie w jedności i miłości. Czyńcie miłosierdzie.
Pomóżcie ratować dusze, które stanęły nad przepaścią..."
/Ks. Jan Schneider do Sióstr Maryi Niepokalanej/
Dnia 8 kwietnia 1929 roku inskryptem Stolicy Apostolskiej ordynariusz diecezji wrocławskiej otrzymał pełnomocnictwo do erygowania samodzielnej prowincji zgromadzenia na Górnym Śląsku. Dekretem z 17 czerwca 1929 roku kardynał Adolf Bertram powołał do życia katowicką prowincję Sióstr Maryi Niepokalanej. Siedzibą domu prowincjalnego został klasztor w Brzeziu nad Odrą, wsławiony później życiem i śmiercią Sługi Bożej siostry Marii Dulcissimy (Heleny Hoffmann).
W Katowicach siostry podjęły działalność w 1930 roku, początkowo w wynajętych pomieszczeniach. W roku 1934, gdy własny dom zakonny był już urządzony, Rada Generalna zgromadzenia, urzędująca we Wrocławiu, postanowiła prowincję katowicką przenieść wraz z kandydaturą do Katowic. Dwa lata później trzeba było dopiero co wzniesiony dom rozbudować, gdyż okazał się niewystarczający z powodu dużego napływu dziewcząt poszukujących pracy, którymi należało się zaopiekować.
W roku 1939 II wojna światowa przerwała dynamiczny rozwój Zgromadzenia, nie tylko na terenie Śląska. Wówczas też większość sióstr została przeniesiona do zakonnych domów w różnych rejonach Niemiec, a dom w Katowicach zajęły urzędniczki niemieckie. Nieliczne siostry, którym pozwolono w nim pozostać, miały się zająć przygotowywaniem posiłków dla bezdomnych. Pod koniec wojny dom ten przeszedł w ręce wojska i młodzieży hitlerowskiej. Niektóre siostry wcielono do wojskowej służby medycznej, inne opiekowały się w parafiach chorymi, dożywiały ubogich, wspomagały potrzebujących. Po wojnie rozproszone siostry powróciły na dawne placówki, by kontynuować swą charytatywno-wychowawczą działalność. W Katowicach uruchomiono dla dziewcząt kurs przysposobienia do gospodarstwa domowego, na którym mogły nabyć umiejętności prowadzenia domu i organizowania życia rodzinnego. Konspiracyjnie w reżimie komunistycznym budowana sala wykładowo-gimnastyczna stała się w roku 1951 kaplicą ogólnie dostępną, przy której została erygowana nowa parafia. Siostry nie tylko wykonywały zadania wynikające z ich charyzmatu, opiekując się młodzieżą żeńską zagrożoną moralnie czy służąc chorym jako pielęgniarki, ale także odpowiadały na potrzeby Kościoła i świata, włączając się czynnie w prace parafialne jako zakrystianki, kancelistki, organistki i katechetki.
Na poszczególnych placówkach siostry otaczają także troską dzieci - w przedszkolu w Poznaniu, uczennice - w bursie w Gorzowie Wlkp. oraz dzieci i młodzież z rodzin ubogich - w świetlicy, w Poddębicach. Rozwinęła się także działalność duszpasterska w domu rekolekcyjnym w Brennej Leśnicy.
W roku 1998 prezydent Katowic Henryk Dziewior w imieniu Zarządu Miasta zwrócił się do Matki Generalnej Sióstr Maryi Niepokalanej z prośbą o "zamianowanie siostry do pracy z żeńską młodzieżą, która znalazła się w niebezpieczeństwie prostytucji lub w innych zorganizowanych formach wykorzystania seksualnego". Okazało się, że charyzmat zgromadzenia nie stracił na aktualności. W odpowiedzi na apel prezydenta siostry rozpoczęły działalność interwencyjną i profilaktyczną wśród dzieci, młodzieży, pedagogów i wspólnot parafialnych na temat przemocy i handlu kobietami. Rozwinęły też tzw. pracę uliczną, wchodząc w zagrożone środowiska.
W roku 2001 utworzono Stowarzyszenie im. Marii Niepokalanej na Rzecz Pomocy Dziewczętom i Kobietom. Jego przewodniczącą została S.M. Anna Bałchan, do tej specyficznej funkcji odpowiednio przygotowana. Do pracy włączyła się również s. Barbara Zawiła. W ramach programów terapeutycznych obejmujących zajęcia grupowe, terapię indywidualną, zajęcia manualne, naukę prowadzenia gospodarstwa domowego, trening umiejętności wychowawczych, uzupełnienie wykształcenia czy też naukę zawodu mogą znaleźć wsparcie kobiety szczególnie potrzebujące pomocy. Otwiera się dla nich szansa, aby mogły odnaleźć siebie jako osoby, odzyskać godność i zaufanie oraz zaplanować przemianę swego życia.
Dzięki Bożej Opatrzności to dzieło stanowi niejako powrót do korzeni. Idea bowiem pomocy dziewczętom i kobietom narażonym na niebezpieczeństwo demoralizacji przyświecała Słudze Bożemu Księdzu Janowi Schneiderowi, gdy tworzył we Wrocławiu Zgromadzenie Sióstr Maryi Niepokalanej.
4. PREZENTACJA RÓŻNYCH FORM MODLIWY INSPIROWANEJ PISMEM ŚWIĘTYM
Ewangelia jest najwyższą regułą naszego życia zakonnego. Dlatego często i chętnie czytamy Pismo Święte. Jak Maryja, Matka Pana rozważamy słowa Chrystusa (zob. Łk 2, 51)
Czytanie Pisma Świętego ma pierwszeństwo przed każdym innym czytaniem duchownym, bo ono jest Słowem Bożym, skierowanym do nas i wskazuje nam drogę życia w naśladowaniu Chrystusa.
W każdym miesiącu, według możliwości, odprawiamy wspólne czytanie Pisma Świętego, po którym prowadzimy rozmowę związaną z przeczytanym tekstem.
Jedną z form wspólnego pochylania się nad Słowem Bożym jest Nabożeństwo Słowa Bożego, w czasie którego poprzez przygotowane komentarze i rozważania bardziej wsłuchujemy się w czytane święte teksty i staramy się otworzyć swoje serca na głos Boga.
Jako Wspólnota Zakonna, z polecenia Kościoła i w jego imieniu, odmawiamy Liturgię Godzin, aby oddać Bogu należną chwałę. Kiedy odmawiamy te modlitwę, wypełniamy obowiązek Kościoła i mamy jednocześnie udział w najwyższym zaszczycie Oblubienicy Chrystusa (por. S.C. 85). Liturgia Godzin powinna być dla nas zachętą do modlitwy osobistej.
Modlitwa za wspólnotę
Panie Jezu, Ty powiedziałeś: Tam, gdzie dwóch lub więcej zbiera się w moje imię, tam jestem wśród nich, bądź między nami, gdy staramy się zjednoczyć w Twej miłości w naszej wspólnocie. Pomóż nam być zawsze jednym sercem i jedną duszą w dzieleniu radości i smutków, i w szczególnej trosce o chorych, starych, samotnych i potrzebujących. Spraw, by każdy z nas starał się być żywą Ewangelią, w której oddaleni, obojętni i maluczcy odkryją Miłość Boga i piękno chrześcijańskiego życia. Daj nam wierne i otwarte serce, które będzie odpowiadało na każde Twe słowo i łaskę. Rozbudzaj w nas, panie, nadzieję i zapał, byśmy nie poddawali się mimo własnych upadków, słabości i niewdzięczności ludzkiej. Spraw, by nasza wspólnota była prawdziwą rodziną, w które każdy będzie starał się zrozumieć, wybaczać, pomagać innym. Wzajemna miłość niech będzie jedynym prawem wiążącym nas i czyniącym z nas Twych uczniów.
W każdą sobotę śpiewamy Godzinki o Niepokalanym Poczęciu N.M.P., których tekst jest cały oparty na Piśmie Świętym. Także nasza Nowenna przed Świętem Patronalnym jest wypełniona Bożym Słowem. Pragniemy bowiem tak, jak Maryja, dzielić się z drugim człowiekiem głęboką tajemnicą serca obdarowanego Słowem Boga.
NOWENNA PRZED UROCZYSTOŚCIĄ NIEPOKALANEGO POCZĘCIA
Modlitwa na każdy dzień nowenny.
Dziewico Niepokalana, Matko wejrzyj łaskawie na nas, którzy całym sercem ponawiamy dziś wolę służenia Bogu i bliźnim w Chrystusowym Kościele.
Przychodzimy do Ciebie, naszej najlepszej Matki pokornie prosimy o wstawiennictwo, aby wszystkie prace i modlitwy służyły jedynie do wzrostu królestwa Twego Syna Jezusa Chrystusa.
Niech Twój przykład rozpali nasze serca miłością ku bliźnim i pomnoży naszą wiarę i nadzieję. Matko Niepokalana, całą ufność pokładamy w potędze Twego orędownictwa i macierzyńskiej dobroci Twego serca. Amen.
1. dzień pierwszy
O, Niepokalana, „Niewiasto obleczona w słońce”! Ciebie Ojciec Niebieski uczynił „Znakiem na niebie” dla pielgrzymującej rodziny ludzkiej. Tak jak poprzedziłaś Kościół w wierze i miłości u zarania ery Odkupienia, tak też poprzedzaj go dzisiaj, gdy wchodzi w nowe tysiąclecie wiary. Prosimy Cię, byś ukazała całemu Kościołowi, całej ludzkości, Jezusa, błogosławiony owoc Twego łona, Odkupiciela człowieka, Odkupiciela nas wszystkich . Amen.
2. dzień drugi
O, Niepokalana, Ciebie Bóg ustanowił, byś była dla nas zwycięskim znakiem, miażdżącym głowę węża piekielnego. Zwyciężaj apokaliptycznego smoka i dziś, w świecie pełnym niesprawiedliwości, kłamstwa i przemocy.
Wyrwij nas z kręgu zakłamania, zachowaj w wierze, broń od bezsensu, rozpaczy i nienawiści. Wspieraj nas w walce z mocami ciemności. Matko cudownej przemiany, przybądź nam z pomocą. Amen.
3. trzeci dzień
Słowami Archanioła – „Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą” – pozdrawiamy Cię dzisiaj i zawsze, Maryjo, Matko nas, ludzi, która wszystkich ogarniasz, do wszystkich się przybliżasz, wszystkich po macierzyńsku poszukujesz.
Prosimy, Maryjo, prowadź nas pośród wszystkich naszych dróg, byśmy mogli odnaleźć się w tej wielkiej wspólnocie, którą Syn Twój nazwał swoją Owczarnią. Pomóż nam odnajdywać wytrwale drogę do Chrystusa. Amen.
4. dzień czwarty
Tobie, Niepokalana Matko, oddajemy nas samych. Ty znasz nasze serca, wiesz, czego nam potrzeba, czego oczekuje od nas Twój Syn i nasi bracia.
Prosimy, przyjmij nas, pomnóż naszą wiarę, naucz nas modlić się, pomóż odpowiadać Bogu: „Niech mi się stanie według słowa Twego”. Amen.
5. dzień piąty
Niepokalana, Ty bezgranicznie zawierzyłaś Bogu. Niech Twa pomoc pozwoli nam wytrwać w wierności Bogu, Krzyżowi, Ewangelii, Kościołowi świętemu i jego Pasterzom. Tobie oddajemy naszą przeszłość i zawierzamy przyszłość. Ciebie prosimy o dar żywej wiary, bez której łatwo można dziś zgubić drogę, ulec zniechęceniu, lękowi, fałszowi lub nienawiści. Matko, prowadź nas drogami prawdy i miłości. Amen.
6. dzień szósty
Matko naszego Pana, Ty śpiewając Bogu hymn uwielbienia, z radością dziękowałaś Mu za wielkie rzeczy, których dokonał w Twoim życiu. Naucz nas dostrzegać piękno i wielkość wszystkich Bożych dzieł. Pomóż nam razem z Tobą śpiewać Dobremu Bogu hymn uwielbienia i dziękować Mu za niezliczone dary Jego miłości. Amen.
7. dzień siódmy
O, Maryjo, w Kanie Galilejskiej, gdy zabrakło wina, powiedziałaś do sług, wskazując na Chrystusa: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”.
Wypowiedz te słowa i do nas!. Wypowiadaj je wciąż! spraw, abyśmy Twojego Syna słuchali. Żebyśmy Go słuchali dzień po dniu. Żebyśmy Go słuchali także wówczas, gdy wypowiada rzeczy trudne i wymagające, bo tylko On ma słowa życia wiecznego. Amen.
8. dzień ósmy
O, Ty, która tak głęboko i po macierzyńsku związana jesteś z Kościołem, wyprzedzając na drogach wiary, nadziei i miłości cały lud Boży. Ogarnij wszystkich ludzi pielgrzymujących przez życie do wiecznych Bożych przeznaczeń tą miłością, jaką w Twoje serce przelał z wysokości krzyża sam Boski Odkupiciel – Twój Syn. Bądź Matką wszystkich naszych ziemskich dróg, by nigdy nie wiodły nas na manowce, ale zawsze prowadziły do niebieskiej Ojczyzny. Amen.
9. dzień dziewiąty
O, Niepokalana, która „chowałaś wiernie wszystkie te sprawy w swoim sercu”, Tobie oddajemy nasz rozum, aby poznawał prawdę; Tobie oddajemy nasze myśli, aby były piękne i czyste. Tobie oddajemy nasze serca, aby ogarnięte coraz większą miłością, były otwarte dla Boga i wszystkiego, co dobre w człowieku i na świecie.
Matko Drogi, Prawdy i Życia, przyjmij nasze modlitwy i dobre postanowienia, umocnij je w naszych sercach i złóż przed Oblicze Boga w Trójcy Świętej Jedynego. Amen.
Kaplica z Przenajświętszym Sakramentem jest w naszych domach ośrodkiem życia Wspólnoty. Odprawiamy codziennie adorację, aby obecnemu w tabernakulum Chrystusowi okazać cześć i chwałę. W częstych spotkaniach z Chrystusem Eucharystycznym szukamy pomocy dla naszego życia zakonnego.
Modlitwa do Pana Jezusa w Ogrójcu
Panie Jezu Chryste, Boski Zbawicielu mój! Jakże bym mogła udać się na spoczynek, nie odniósłszy myśli swoich aktem szczególnej miłości ku Tobie, któryś w onej nocy pamiętnej Wielkiego Czwartku umiłował mnie aż do końca.
Przeto w najgłębszej pokorze upadam teraz przed Tobą na kolana i uwielbiam Ciebie, który tu w tabernakulum jesteś ukryty, jako Boga mego, pełna ufności i miłości.
Przypominając sobie ową godzinę, w której nam ustanowiłeś Przenajświętszy Sakrament, kłaniam się Tobie i dziękuję Ci obecnemu tutaj i we wszystkich tabernakulach całego świata.
Dzięki Ci, dzięki, dobry Zbawicielu, za Twoją miłość, żeś nam zostawił Najświętszy Sakrament Ołtarza.
Od wieków już ukrywasz się tu na ziemi w postaci chleba. Ile to już tysięcy dusz znalazło przed tabernakulum pociechę w cierpieniach, wzmocnienie w pokusach, radę w wątpliwościach, oświecenie w zwątpieniach, światło w świetle wiecznej lampy.
O dzięki Ci za wszystkie łaski, które od wieków z tabernakulum strumieniami na ziemię spływały.
O ześlij i teraz strumienie łaski Twojej na nas. Pobłogosław tej nocy rodzicom i dziatkom. Pobłogosław i chorym, aby z miłości ku Tobie, pomnąc na Twoje cierpienia na Górze Oliwnej znosili swoje cierpienia.
Pobłogosław tym, co dręczeni są ciężkimi pokusami, aby wytrwali i zwyciężyli, przyślij im Anioła dobrego, aby ich pocieszał i wspierał tak, jak Ciebie Anioł onej nocy pocieszał i wspierał.
Pobłogosław tym, którzy w mrokach tej nocy chodzą grzesznymi ścieżkami, aby rychło opamiętali się i ze skruszonym sercem powracali do domu Ojca swego.
Pobłogosław też szczególnie pobożnym duszom, aby nigdy w swym życiu cnotliwym nie ustały, lecz wytrwały i postępowały od jednej cnoty do drugiej, aby przynajmniej te dusze były kiedyś Twoją pociechą i Twoim weselem. Amen.
Jezus rzekł
„Smutna jest moja dusza aż do śmierci".
Ojcze nasz... Zdrowaś... Chwała Ojcu...
„Ojcze, jeżeli to być może niechaj odejdzie
ode mnie ten kielich, lecz nie moja, ale
Twoja niech się wola stanie".
Ojcze nasz... Zdrowaś... Chwała Ojcu...
„Pot jego stał się jako krople krwi spływające
na ziemię, ale Anioł Pański Mu się ukazał i
pokrzepił Go»
Ojcze nasz... Zdrowaś... Chwała Ojcu...
5. PRZYKŁAD MODLITWY OPARTEJ NA SŁOWIE BOŻYM.
RÓŻANIEC
W życiu Kościoła, jak również w życiu naszego Zgromadzenia i każdej z sióstr, Maryja zajmuje szczególne miejsce. Dlatego codziennie odmawiamy Różaniec, w którym rozważamy tajemnice życia Chrystusa i Matki Najświętszej, ponieważ „Modlitwa różańcowa ma znamię biblijne, jest związana z historią zbawienia i podbudowana chrystologicznie” (Paweł VI).
ROZWAŻANIA - TAJEMNICE ŚWIATŁA
Chrzest Pana Jezusa
Maryjo Matko, która jesteś zawsze obecna przy Jezusie, to Ty w Tajemnicy Jego Chrztu w Jordanie uwielbiasz Trójcę Świętą i wyśpiewujesz Chwałę Bogu Ojcu. A On ogłasza światu, że Jezus jest umiłowanym Synem, w którym ma upodobanie. Dziękujemy Ci i prosimy otwórz nasze serca, byśmy zostali dziś przeniknięci Słowem Ojca i usłyszeli: jesteś moją ukochaną córką, w tobie pragnę się rozsławić!
Objawienie się Pana Jezusa w Kanie Galilejskiej
Maryjo Matko, która jesteś zawsze obecna w życiu każdego z nas a Twoja troska obejmuje nasza codzienność. Dziękujemy Ci, że właśnie dziś wołasz za nami do Ojca: potrzebują Ducha Miłości, wzmocnij ich wiarę, rozbudź nadzieję, rozpal miłość. Matko, niech to Twoja miłość sprawi, by Pan mógł w nas i poprzez nas objawić swoją chwałę!
Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia
Maryjo Matko, która już swoim milczeniem, zasłuchaniem i zapatrzeniem w Jezusa głosisz Królestwo Boże. Dziękujemy Ci za to i prosimy naucz nas dzielenia się Bożymi darami, uzdalniaj nasze serca do przyjmowania i miłowania siebie nawzajem, aby Królestwo Boże mogło wzrastać pośród nas każdego dnia bardziej.
Przemienienie na Górze Tabor
Maryjo Matko, która jesteś napełniona i przeniknięta łaską, która pozwoliłaś, aby Duch Święty dokonał w Tobie cudów swej Miłości. Dziękujemy Ci za Twoje Niepokalane Serce – Świątynię Ducha Świętego i prosimy pomóż nam, abyśmy nie czynili przeszkód Bożemu Duchowi, który che działać w nas i poprzez nas, abyśmy pozwolili ogarnąć się Jego Światłu.
Ustanowienie Eucharystii
Maryjo Matko, która jesteś zjednoczona z Jezusem w Eucharystii. Dziękujemy Ci, że uczysz nas jak trwać w ofiarowaniu, wyśpiewywać Magnificat, mówić Amen przyjmując Boga w swoje życie i po prostu być, trwać tam pod Krzyżem. Naucz nas prosimy przeżywania Eucharystii sercem, które staje się otwarte, bo zranione miłością Boga i pragnie Jedności, której źródło jest tylko w Nim Samym.
