Wy dajcie im jesć Abp Skworc
1. W roku Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia uroczystość Najświętszego Chleba i Napoju celebrujemy z wyjątkowym zaangażowaniem pamiętając, że Kościołowi, czyli wspólnocie Ludu Bożego, zdążającemu ku eschatologii przez pustynię ziemi, towarzyszy już nie manna, ale eucharystyczny Chrystus, nowy Mojżesz - Ukrzyżowany i Zmartwychwstały Pan:
„Na drodze naszych znaków zapytania i naszych niepokojów, a niekiedy także naszych dotkliwych rozczarowań Boski Wędrowiec towarzyszy nam, ażeby nas prowadzić-wyjaśniając nam Pisma-do zrozumienia tajemnic Bożych” (MND, 2), które znajdą ostateczne rozwiązanie w Domu Ojca, który jest Miłością!
Objawił ją Jezus, Jedyny Odkupiciel Człowieka, Dobry Pasterz! Nie tylko nas prowadzi, ale staje się naszym pokarmem, abyśmy nie ustali w drodze. Słyszeliśmy świadectwo św. Pawła o danym mu objawieniu: „Bracia: Ja otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł : To jest Ciało moje za was wydane. Czyńcie to na moją pamiątkę. Podobnie skończywszy wieczerzę wziął kielich, mówiąc: Ten kielich jest nowym przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę”.
Jezus karmi dzieci Boże swoim Ciałem i poi Przenajświętszą Krwią; krwią, którą dała Mu Maryja Jego Matka; krwią, w której żywo pulsuje miłość Jej matczynego serca. Poeta pisał o Eucharystii:
Ta krew, którą otrzymał od Maryi
I ciepło Jej własnego serca,
Ta krew, którą miał wspólnie z Nią,
Wlewana jest w nas w świetlistym śnie
O sakramentalnym upojeniu! (por. P. Claudel).
Cytując te słowa pamiętamy, że dziś także święto - Dzień Matki. Obecne tu matki serdecznie pozdrawiam; Bóg zapłać wam za trudy macierzyństwa; naszą wdzięczność wobec matek wyrażamy modlitwą. Każda matka, podobnie jak Jezus, karmi sobą, swą krwią, dziecko wzrastające w jej łonie - daje innym siebie w sposób bezinteresowny i całkowity - ofiaruje się bez reszty. Czyż ta naturalna postawa matki, nie powinno to być wskazówką dla nas, którzy spożywamy i głosimy śmierć Pańską z nadzieją Jego przyjścia w chwale!
Udział w Eucharystii, zwłaszcza niedzielnej, jest posłuszeństwa słowom Jezusa: „Czyńcie to na moją pamiątkę”; jest świadectwem wiary, jedności oraz wezwaniem do praktykowania, na co dzień przykazania Chrystusowej miłości. A wszędzie jej potrzeba. Oby miejscem jej doświadczania był Kościół, budowany parafialnymi wspólnotami.
2. Eucharystia jest inspiracją i siłą wszelkiego działania, które czyni świat lepszym i bardziej sprawiedliwym. „Za każdym razem, kiedy Syn Boży uobecnia się nam w ‘ubóstwie’ znaków sakramentalnych chleba i wina, zasiewane jest w świecie ziarno nowych dziejów, w których władcy są ‘strącani z tronów’, a ‘pokorni zostają wywyższeni’” (EdE, 58).
Łamanie chleba, ponawiane podczas każdej Eucharystii, to symbol budowania wspólnoty ze wszystkimi. Na wzór Jezusa, my także mamy „rozłamywać siebie”- dawać bliźnim swój czas, siły, zdrowie. Bóg udzielający się człowiekowi uczy go, by i on udzielał siebie innym. Mamy dzielić się z innymi darami, których doświadczamy na Eucharystii: darami duchowymi: pokojem, przebaczeniem i miłością, a także naszym codziennym chlebem tj. wszelkimi środkami potrzebnymi do życia.
Drodzy!
Wszyscy wiemy, jak ważna do życia jest krew…Mając na uwadze wizytę Ojca Świętego w Polsce i jego spotkanie z młodzieżą, pragniemy wesprzeć służbę zdrowia na Górnym Śląsku i w Małopolsce tym cennym lekiem, jakim jest krew, dlatego w najbliższą niedzielę, podczas piekarskiej pielgrzymki i później będzie istniała możliwość oddania krwi w punktach przygotowanych przez Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Katowicach.
Bracia i Siostry!
Słowa Jezusa z Ewangelii – wy dajcie im jeść – powinny nas mobilizować do pomnożenia chleba i napoju, zwłaszcza wody! Według szacunków ONZ na świecie głoduje prawie 900 mln ludzi. W tej sytuacji trzeba także zrobić rachunek sumienia z naszego gospodarowania żywnością. Na świecie, co roku marnuje się 1,3 miliarda ton jedzenia, to aż 1/3 produkowanej żywności! W Polsce to prawie 9 milionów ton rocznie. Spotyka się żywność na śmietniku, gdy wielu ludziom uratowałaby życie. Dlatego ważne są wszystkie inicjatywy, które zmierzają do uświadomienia tego marnotrawstwa i do dzielenia się jedzeniem z potrzebującymi. To jeden z uczynków miłosierdzia: „głodnych nakarmić”, co znaczy sprawiedliwie rozdzielać żywność!
Dzieląc się z potrzebującymi – na miarę naszych możliwości - będziemy aktywnymi budowniczymi cywilizacji miłości (por. DD, 87). Ta cywilizacja stoi w opozycji do praw dżungli, która zdają się zdobywać obywatelstwo w świecie; ich szczytowym przejawem jest terroryzm…
Siostry i Bracia!
3. Starajmy się, aby rzeczywistość, w której żyjemy zyskiwała wymiar wzajemnego daru, wymiar eucharystyczny. Eucharystyczna kultura powinna przenikać nasze życie osobiste, rodzinne, społeczne, polityczne!
Niech w Roku NJM żywo pulsują w nas słowa, jakie Kościół kieruje do wiernych w brewiarzowej liturgii uroczystości Ciała i Krwi Pańskiej:
„Rozpoznajcie w tym chlebie Ciało, które wisiało na krzyżu, a w tym kielichu wina Krew, która z boku spłynęła. Aby się nie rozdzielić, spożywajcie Ciało, które was jednoczy; aby nie zwątpić o swojej wartości, przyjmujcie Krew, która jest ceną waszego zbawienia”.
Bracia i Siostry, „tworzymy jedno Ciało Kościoła i bierzemy z tego samego Chleba”? Trzeba o tym pamiętać w skomplikowanej codzienności, budując eucharystyczną wspólnotę pokoju, przebaczenia, solidarności z tymi, którym brakuje codziennego chleba; także chleba wiary, nadziei i miłości.
I wołajmy o ponowienie znaku opisanego w dzisiejszej Ewangelii, aby wszyscy zostali nasyceni! Mocą Bożego błogosławieństwa, mocą ofiary arcykapłana Jezusa Chrystusa, który nie przynosi nam – jak Mechizdek- Król Szalemu – chleba i wina; ale daje nam pod tymi postaciami swoje Ciało i swoją Krew, abyśmy pielgrzymując nie ustali w drodze i ostatecznie żyli na wieki w wieczności Boga! I nie zapominajcie tego zadania: Wy dajcie im jeść!
Amen.
Homilia wygłoszona w Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa;
Katowice, katedra, 26.05.2016 r.