Jastrzębie Zdrój - Kościół Św. Barbary i Św. Józefa Drewniane Kościoły

 

 

Kościół pochodzi z pierwszej połowy XVII wieku, został przebudowany w 1888 r. W 1974 roku przeniesiono go z Jedłownika (obecnie dzielnica Wodzisławia Śląskiego).

Przed przebudową posiadał niższą wieżę główną, ale wyższą kwadratową sygnaturkę z baniastym hełmem i soboty. Po przeniesieniu zastąpiono również kamienną podmurówkę, na której był osadzony, podpiwniczeniem z pomieszczeniami zagospodarowanymi na potrzeby katechetyczne.
Korpus świątyni zbudowano w konstrukcji zrębowej. Składa się nań: zamknięte trójbocznie prezbiterium, obecnie po północnej stronie i nawa wybudowana na planie prostokąta. Do prezbiterium, od zachodniej strony, przylega dwukondygnacyjna przybudówka z zakrystią na parterze i lożą otwartą wewnątrz prezbiterium. Wieża dzwonna zbudowana jest w oparciu o konstrukcję słupową i stoi od południowej strony. Posiada czterospadowy dach oraz nadwieszoną izbicę. Pozostałe kondygnacje wieży oraz jej dach kryte są gontem. Przy wieży niewielka kruchta z dwuspadowym daszkiem, do której prowadzą współczesne schody. Podobna kruchta znajduje się także przy wschodniej części nawy. Również przed nią, jak i przed wejściem do zakrystii dostawiono po przeniesieniu kościoła schody z balustradami. Na dachu, na szczycie pomiędzy prezbiterium, a nawą, znajduje się wieżyczka z latarnią przykryta daszkiem, podobnym do dachu wieży głównej.

We wnętrzu świątyni znajduje się ołtarz główny z barokową ornamentyką. Na desce tęczowej umieszczono dwie barokowe figury świętych oraz krucyfiks. Po lewej stronie prezbiterium usytuowana jest ambona z malowidłami prawdopodobnie z XVII wieku, przedstawiającymi czterech ewangelistów.

Poza kościołem, atrakcjami turystycznymi miasta są m.in. Park Zdrojowy, klasycystyczny pałac w dzielnicy Borynia oraz Galeria Historii Miasta. Przez Jastrzębie przebiegają również: Szlak Powstańców Śląskich, Szlak Zebrzydowicki, Jastrzębski Szlak Krajoznawczy im. Jerzego Fudzińskiego, Szlak Ewakuacji Więźniów Oświęcimskich.