Ligocka Kuźnia - Kościół Św. Wawrzyńca Drewniane Kościoły
Kościół zbudowany został w 1717 roku przez Cystersów na planie krzyża greckiego. W 1975 roku przeniesiony został z pobliskich Boguszowic (dzielnica Rybnika).
Początkowo tereny Ligockiej Kuźni wchodziły w skład Ligoty, wsi rolniczej. Miejscowość wyodrębniła się w XVIII wieku, wraz z rozwojem hutnictwa. W 1740 r. Franciszek Karol Węgierski zbudował pierwszy zakład do przetapiania żelaza z dwoma piecami. Nowocześniejszy zakład hutniczy powstał w latach 1821-22. Do napędzania młynów posłużyła rzeka Ruda, której koryto przesunięto. Zakład zaprzestał produkcji pod koniec XIX wieku, a jego pozostałości wysadzili Niemcy w czasie okupacji. W 1926 r. wieś włączona została do Rybnika, wtedy też zelektryfikowana. Nazwa miejscowości Ligota pochodzi od śląskiego określenia wsi zwolnionych z opłat na rzecz księcia na czas zagospodarowywania. Kościół zbudowany został w 1717 roku przez Cystersów na planie krzyża greckiego. W 1975 roku przeniesiony został z pobliskich Boguszowic (dzielnica Rybnika). Pierwotnie stał na podmurówce kamiennej, po przenosinach stoi na wysokim podpiwniczeniu z zagospodarowanymi na potrzeby katechetyczne pomieszczeniami.
Korpus ma konstrukcję zrębową, posiada prostokątną nawę, umiejscowioną po wschodniej stronie zakrystię - trójbocznie zamkniętą oraz nawę poprzeczną z trójbocznie zamkniętymi ramionami. Od południowej strony zlokalizowane są dwie przybudówki, jedna z nich, umiejscowiona w narożniku pomiędzy transeptem a prezbiterium to kwadratowa zakrystia, a druga to babiniec. Wejście główne znajduje się w wieży, prowadzą doń współczesne schody. Powstały one ze względu na podwyższenie obiektu podpiwniczeniami. Ściany kościoła obite są deskami. Wieża główna ma konstrukcję słupową, obita jest deskami, z czterospadowym, krytym gontem dachem i z obitymi blachą: czworoboczną latarnią i kopułką. Wnętrze obiektu nakryte jest pozornymi sklepieniami kolebkowymi i posiada cenne wyposażenie ruchome z XVII i XVIII wieku: m.in. rzeźbę św. Jana Nepomucena, obrazy barokowe, krucyfiks, ołtarze: rokokowy ołtarz główny z rzeźbami aniołów i obrazem z 1685 r. przedstawiającym męczeństwo św. Wawrzyńca wykonanym przez Michała Willmanna oraz z obrazem przedstawiający św. Marcina z XVII w. lub z późniejszego okresu. Także ołtarze boczne- m.in. ołtarz z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz z obrazem Pokłonu Pasterzy i z rzeźbami św. Heleny i św. Jadwigi Śląskiej. Kościół stoi przy ulicy Wolnej. Świątynia ogrodzona jest drewnianym parkanem, przy którym rosną wysokie drzewa iglaste. Na teren kościelny prowadzą dwie zadaszone bramy. Za nimi rozciąga się imponujący zieleniec z różnymi gatunkami roślin oraz m.in. z dużą fontanną naprzeciwko głównego wejścia, z kapliczką w postaci groty, dwiema innymi kapliczkami, latarniami i alejkami. Ponadto znajdują się tu także pomniki nagrobne z początku XX w.
W okolicy, częściowo w graniach Rybnika, znajduje się Park Krajobrazowy - Cysterskie Kompozycje Krajobrazowe.
