Łaziska Rybnickie - Kościół Wszystkich Świętych Drewniane Kościoły

Kościół pochodzący z XVI wieku zbudowany został w konstrukcji zrębowej, położonej na podwalinie z drewnianych klinów tzw. pecków (bardzo rzadko stosowane rozwiązanie w budownictwie sakralnym - częściej stosowane przy budowie drewnianych stodół, obiekty sakralne opierane były zazwyczaj na kamiennych podmurówkach). Nawa jest niemal kwadratowa, posiada okna od południowej strony. Prezbiterium zbudowane zostało na planie prostokąta i trójbocznie zamknięte umieszczone jest po wschodniej stronie kościoła i jest węższe od nawy. Zakrystia umieszczona po północnej stronie jest murowana. Powstała ona w 1870 roku zastępując mniejszą i prawdopodobnie pozbawioną okien zakrystię drewnianą. Nawa i prezbiterium przykryte wspólnym gontowym dachem siodłowym z przedłużeniem stanowiącym dach zakrystii. Na szczycie pomiędzy prezbiterium i nawą ośmioboczna wieżyczka (sygnaturka) z latarnią i hełmem oraz z dzwonem w środku. Wieża główna zbudowana od zachodniej strony kościoła na konstrukcji słupowej posiada ośmioboczny baniasty hełm, kryty gontem. Gontem przykryta jest także pozostała część wieży - poza izbicą, która pokryta jest deskami. Na dolnych krawędziach izbicy uwagę zwracają ozdobne okapniki. Ozdobne kształty posiadają również okienka w izbicy. Kościół posiada dwa wejścia dla wiernych - od zachodu (główne, w wieży) i od południowej strony. Oba poprzedzone są przedsionkami z dwuspadowymi daszkami. Przy tym drugim dwie kropielnice. Kościół, poza zakrystią, otoczony jest wspartymi na słupach, krytymi gontem sobotami. We wnętrzu kościoła, przykrytym fesetowanym stropem uwagę zwraca stojąca na środku nawy, co spotykane jest dość rzadko, belka podtrzymującą dach. Prezbiterium, którego ściany i strop przyozdobione są polichromiami z 1949 roku przedstawiającymi motywy roślinne oraz postacie świętych. Ołtarz składa się z dwóch niepołączonych ze sobą części - mensy z tabernakulum oraz z retabulum umiejscowionym przy samej ścianie. Ołtarz pochodzi z XVIII wieku, ale jego elementami są także fragmenty zachowanego pierwszego ołtarza głównego - dwa skrzydła dawnego tryptyku oraz figurka Matki Boskiej z Dzieciątkiem - są to bardzo cenne i jedne z niewielu zachowanych tego typu w regionie obiekty z XVI wieku. Kościół posiada także dwa ołtarze boczne pochodzące z przełomu XIX i XX wieku. Po zachodniej stronie znajduje się empora wsparta sześcioma kolumnami na której znajdują się organy skonstruowane w 1792 roku, rozbudowane w 1863 roku. Wśród pozostałego wyposażenia warto wymienić także obiekty pochodzące z XVIII wieku: chrzcielnicę, ambonę z rzeźbami przedstawiającymi sceny biblijne, rzeźbę św. Michała Archanioła i stacje drogi krzyżowej.
Sensacją ujawnioną w trakcie remontu kościoła w 1997 roku było odkrycie i odsłonięcie polichromii z okresu powstania świątyni przedstawiającej m.in. sceny z Nowego Testamentu. Zwiedzając kościół warto zwrócić także uwagę na wyrwę powstałą w wyniku przebicia ściany kościoła przez pocisk artyleryjski w trakcie działań wojennych w 1945 r., pocisk wpadł do wnętrza świątyni, ale nie wybuchł. Wyrwa zasłonięta jest szybą z symbolem Opatrzności Bożej. Kościół stoi na skarpie nad szosą łączącą Jastrzębie z Chałupkami. Od zachodu skarpę porastają drzewa. Na murze przy wschodnim wejściu stoi średniowieczny krzyż pokutny. Do kościoła od południowej strony przylega mały stary cmentarz z dużym kamiennym krzyżem.