Miedźna - Kościół Św. Klemensa Drewniane Kościoły

 

Wieś Miedźna występuje w spisie jako „Miedzwa seu Cuncendor”. Ks. proboszcz Clement był w roku 1568 świadkiem aktu rezygnacji katolickiego dziekana ks. Bartłomieja Warszowskiego z parafii pszczyńskiej oraz z praw dziekańskich. Parafia w Miedźnej w obszernym dekanacie pszczyńskim najdłużej pozostała katolicka. Dopiero w 1594 roku parafię objął pastor.Pierwszy po reformacji proboszcz katolicki rozpoczął w Miedźnej swe urzędowanie dopiero w 1653 roku.

Kościół zbudowano prawdopodobnie w XVII w., na miejscu wzmiankowanego w 1326 roku. Świątynia powiększona została w XVIII w. poprzez wydłużenie nawy. Kościół jest orientowany, ma konstrukcję zrębową i wieżę o konstrukcji słupowej. Prezbiterium zamknięte jest ścianą prostą, z zakrystią od północy. Nawa zbudowana została na planie wydłużonego prostokąta z wieżą od zachodu. Wieżę podbito gontem z nadwieszoną izbicą szalowaną deskami i hełmem baniastym z latarnią. Świątynię otaczają soboty.
Wyposażenie kościoła jest głównie barokowe. Ława kolatorska pochodzi z XVIII w. We wschodnim oknie prezbiterium znajduje się kopia gotyckiego witraża ze sceną Ukrzyżowania, natomiast oryginał stanowi eksponat Muzeum Archidiecezjalnego w Katowicach. Z wyposażenia na uwagę zasługuje również ołtarz główny z XVIII wieku z bramkami i obejściem, zdobiony bogatą, polichromowaną snycerką. W ołtarzu obraz z wizerunkiem św. Klemensa papieża, który przysłaniany jest XIX wiecznym wizerunkiem Madonny. W bocznym ołtarzu po stronie ewangelii umieszczony jest obraz z XVIII wieku, przedstawiający Matkę Boską z Dzieciątkiem. Początkowo obraz miał kształt owalny, później dorobiono dolną część sukienki. Całość jest pozłacana. Obecny kościół jest największą drewnianą świątynią na ziemi pszczyńskiej.