Abp Damian Zimoń Wykładowcy
Urodził się 25 października 1934 w Niedobczycach. Wykształcenie średnie uzyskał w Liceum Ogólnokształcącym w Rybniku. Studia teologiczne rozpoczął na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął 21 grudnia 1957 w Katowicach. Później pracował jako wikariusz w Tychach (parafia św. Marii Magdaleny), Pszowie (parafia Narodzenia NMP), Katowicach (parafie: św. Piotra i Pawła i Niepokalanego Poczęcia NMP). W latach 1969-1975 pełnił funkcję wicerektora Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. W 1974 roku wszedł w skład redakcji "Gościa Niedzielnego". Od 1975 roku, do nominacji na biskupa katowickiego, był proboszczem parafii Mariackiej w Katowicach. W styczniu 1975 roku otrzymał nominację na członka Komisji Episkopatu Polski do Spraw Duchowieństwa. Wykładał w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym, Studium Pastoralnym, Studium Teologicznym, a obecnie - na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W 1977 roku obronił pracę doktorską z zakresu liturgiki pt. Uczestnictwo wiernych we Mszy świętej na ziemiach polskich w XIX wieku w świetle modlitewników i podręczników liturgicznych. Studium historyczno-liturgiczne, napisaną pod kierunkiem ks. prof. Wacława Schenka. 3 czerwca 1985 został mianowany biskupem katowickim. Konsekracja biskupia odbyła się 29 czerwca 1985 w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Święcenia biskupie przyjął z rąk Prymasa Polski kard. Józefa Glempa (współkonsekratorami byli: kard. Franciszek Macharski z Krakowa i abp Jerzy Stroba z Poznania).
Nowy biskup katowicki za motto swego posługiwania wybrał hasło: „Praedicamus Christum Crucifixum” („Głosimy Chrystusa ukrzyżowanego”). W jego biskupim herbie – obok hasła – znajduje się znak ryby oraz Odrowąż - herb rodu, z którego wywodził się jeden z patronów diecezji katowickiej - św. Jacek. Po reorganizacji terytorialnej Kościoła w Polsce, 25 marca 1992, został ustanowiony arcybiskupem katowickim - metropolitą górnośląskim. Paliusz arcybiskupi otrzymał 29 czerwca 1992 w Rzymie. Brał udział w pracach II Ogólnopolskiego Synodu Plenarnego i IX Synodu Biskupów w Rzymie. Był członkiem Rady Stałej Episkopatu Polski i przewodniczącym Komisji Duszpasterskiej Episkopatu Polski.
Do najważniejszych dokonań należy zaliczyć kontynuację głównych zamierzeń duszpasterskich swego poprzednika (budownictwo sakralne) oraz szukanie odpowiedzi na miejsce Kościoła katowickiego w nowej sytuacji ustrojowej. Po zmianach ustrojowych i politycznych, jakie zaszły w Polsce po 1989 roku, biskup katowicki kontynuował budowę nowych kościołów. Od objęciach rządów w diecezji w 1985 roku, abp Damian Zimoń poświęcił ponad 130 nowych kościołów. Pielgrzymka piekarska nie straciła swej specyficznej roli w pobożności śląskiej i nadal jest barometrem nastrojów społecznych w tym regionie Polski. Abp D. Zimoń duży nacisk położył w archidiecezji na rozbudowę akcji dobroczynnej Kościoła w ramach reaktywowanego Związku „Caritas". Powstał Wydział Teologiczny w Uniwersytecie Śląskim z całym zapleczem naukowym (gmach wydziału, biblioteka i in.). Rządca archidiecezji otworzył duszpasterstwo na nowe formy przekazywania wiary, jakim jest w tej chwili „Radio eM" i niektóre inicjatywy związane z „Gościem Niedzielnym” (portal internetowy „Wiara”) a także zwrócił uwagę na zagrożenia stojące przed młodym pokoleniem, stąd popieranie ośrodków edukacji młodzieży „KANA" i funduszu stypendialnego.
Źródło: E-ncyklopedia wiedzy o Kościele katolickim na Śląsku
